رحمان نبوی نژاد/سهم دولت ومجلس در سبد تجمع معلمان

اخبار و احوالاتی که این روزها پیرامون تشکیل و راه اندازی تجمعات معلمان در استان ها و شهرها ی کشور به گوش می رسد و یا شنیده می شود ، حاکی از آن است که این تجمعات خواهان رفع نواقص و کمبودها و یا دستبردهایی است که در اقلام سبد های معیشتی ،فردی و اجتماعی معلمان بصورت مستقیم و یا غیر مستقیم در حال و گذشته بوجود آمده است. حال چه کسی و یا چه نگرشی از اقلام این نیازها کاسته و یا تضعیف ساخته است، موضوعی است که در مبانی این تجمعات مستتر می باشد. اولاً حق تجمع یکی از حقوق طبیعی شناخته شده در دولت های مردمی است که دولت تدبیر و امید به جهت اعتقاد به مدنیت و مطالبات مردمی آن ، چنین خواستگاه هایی را طبیعی و توجه بدان ها را نیز از پارامترهای موضوع حق و تکایف میداند که لازم است از محتوای وجود چنین دولت هایی خرسند شد. اما سهم توجه دولت به این پیام های عمومی و تقریباً خیابانی این روزها آن است که با اندیشه و تطبیق واقعیت ها، اعم از تطبیق حقوق و درآمدهای این قشر در مقایسه با سایر حقوق بگیران از بودجه های این کشور در ترازهای مشترک آن ، این موضوعات را سامان دهی کند .البته این نظر خدایی نخواسته از سر حسادت به آن دسته از حقوق بگیران دیگر نیست که گاهاً از سر بی اطلاعی حضور معلمان را زیاده خواهی می دانند، و یا عده ای آن را به مزاح مایه ی افزایش حقوق های خود می پندارند، ویا هستند کسانی که بی اطلاع از هر چیز نق های دل واپسی می زنند که این نوشتارهم فرصت تحلیلش را ندارد، اما اگر وجدان ها را به قضاوت بنشانیم نه اغراض را ، قطعاً رقم یک میلیون وپانصد هزار تومانی مندج در آخرین حکم یک معلم متاهل با 25 سال سابقه در سال 94 را هرگز هضم نخواهید کرد. واما سهم مجلس نشینان ما از این رویداد با توجه به اینکه جماعتی از آن ها همواره در محافل سخنوری، خود را مفتخر به معلم بودن می دانند چه اندازه است ؟، در مباحث مربوط به معلمان چه نمره ایی دارند که در کارنامه آنان به ثبت رسیده است؟. به هر حال سهم مجلس کنونی این است که با در نظر گرفتن کمیسیونی مستقل، واقع بین و معلم شناس با راهکارهای دولت هماهنگی لازم را بعمل آورد . انشاالله