فاضل میبدی:نیات سوء هوچی گران در سخنرانی ها رابه اطلاع مردم برسانید

محمدتقی فاضل‌میبدی: ایجاد سروصدا و هوچی‌گری هنگام سخنرانی شخصیت‌ها و مسئولان، موضوع تازه‌ای نیست. این مسئله در ایران و کشورهای شرقی ریشه تاریخی دارد. در صدر اسلام نیز هنگام خطابه رسول اکرم(ص)، مشرکان به توهین و هیاهو روی می‌آوردند، تندروهای خوارج، در سخنان امام علی(ع) اخلال می‌کردند و عقبه همان جریان در روز عاشورا، با هلهله مانع رسیدن صدای امام حسین(ع) به لشکر یزید شدند.
ایجاد سروصدا و هوچی‌گری هنگام سخنرانی شخصیت‌ها و مسئولان، موضوع تازه‌ای نیست. این مسئله در ایران و کشورهای شرقی ریشه تاریخی دارد. در صدر اسلام نیز هنگام خطابه رسول اکرم(ص)، مشرکان به توهین و هیاهو روی می‌آوردند، تندروهای خوارج، در سخنان امام علی(ع) اخلال می‌کردند و عقبه همان جریان در روز عاشورا، با هلهله مانع رسیدن صدای امام حسین(ع) به لشکر یزید شدند. منطق اسلام، با چنین رفتارهای همسویی ندارد. در قرآن کریم بر «و جادلهم بالتی هی احسن» تأکید شده که حتی اگر بنا بر مجادله میان دو تفکر باشد، نباید از ادب و نزاکت خارج شد. مبنای انقلاب اسلامی نیز چنین منطقی بود و استاد مطهری صراحتا از اعطای کرسی به مارکسیست‌ها برای بیان سخنان خود خبر داد. اما امروز کار به جایی رسیده که چهره‌های باسابقه انقلاب، رئیس‌جمهوری که رأی اکثریت ملت ایران را به دست آورده، نوه بنیان‌گذار فقید جمهوری اسلامی و بسیاری دیگر از فعالان سیاسی و شخصیت‌های علمی و فرهنگی، با اهانت گروهی تندرو در مراسم مختلف مواجه می‌شوند یا اساسا امکان سخن‌گفتن به آنان داده نمی‌شود. اگر بررسی ناهنجاری‌ها و کاستی‌های اخلاقی ما، مدنظر متولیان امر قرار داشته باشد، به طور قطع یکی از آنها همین رفتارهای به دور از ادب گروه تندرو است که در سایه مصونیتی که برای آنان پدید آمده است…
هر روز بر دامنه آن افزوده می‌شود. مسئله آن‌گاه جدی‌تر می‌شود که شیوه عمل این افراد، سازماندهی قبلی را محتمل می‌کند. با توجه به اشرافی که دستگاه مسئول امنیت در کشور بر مسائل مختلف دارد و حتی وزیر اطلاعات از شناسایی و انهدام نیروهای خرابکار تکفیری داعش در ایران خبر می‌دهد، به نظر نمی‌رسد شناسایی و مدیریت این گروه تندرو، دشوار باشد. وقتی این جریان به سادگی در حین سخنرانی رئیس مجلس در قم، دست به آن رفتارها زدند و پرونده مذکور نیز فرجام مشخصی نیافت، وقتی در مناسبت‌های مختلف در سخنرانی‌ها، این اقدام خود را تکرار می‌کنند، گسترش دایره فعالیت آنان دور از ذهن نخواهد بود.
بر همین اساس پیشنهاد نگارنده به اکثریت جامعه ایران، نیروهای تحول‌خواه، اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا این است که ابتدا با آگاهی‌بخشی نسبت به اهداف و منافع این جریان، هر روز بیش از گذشته نیات سوء آنان را به اطلاع عموم مردم برسانند و هیچ‌گاه از شیوه‌های مشابه برای مواجهه با تندروها استفاده نکنند. دوم اینکه مسئولان دولتی، به‌ویژه ریاست‌جمهور و وزیر کشور به طور شفاف و روشن، از مقاصد طراحی‌شده این جریانات و حمایت‌های احتمالی صورت گرفته از آنان، با مردم سخن بگویند. تا اطلاع ثانوی، این بهترین شیوه برای مواجهه با رفتار و عملکرد به دور از ادب اسلامی و انسانی تندروهاست.

عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم