رحمان نبوی نژاد/سفیر پرتغال در مورد ایلام چه گفت

آنچه در ذیل می خوانید نگاهی است گذرا برسخنان سفیر پرتقال بانماینده مان در مجلس شورای اسلامی .
به گفته شوهانی نماینده مردم ایلام در مجلس که به نظر می رسد در سفر کاری که این نماینده به کشور پرتغال داشته واتفاق افتاده است ، سفیر پرتقال از نماینده ایلام سئوالاتی در خصوص جریان رخدادها و جرایم در محاکم ایلام مطرح می کند. که به تحلیل آن می پردازیم. ابتدا دهان را شیرین می کنیم به گفته ای از گفته های قدما که گفتند ” در دروازه ها را می توان بست اما دهن مردم را هرگز ” در نگاهی گذرا این چنین می توان به این موضوع پرداخت که جرم به اعمال ارتکابی می گویند که وقوع آن وجدان های جمعی را آزار می دهد و جامعه نیز در واکنش به آن، بیشتر عمل مجازات را برای آن تجویز میکند . از اینروبرخی جرم شناسی را علم بررسی ومطالعه پدیده جرم می دانند وبرخی دیگرآن را علم مطالعه فرد مجرم بعنوان موجودی ناسالم وبیمار می دانند، ودر مجموع عده ای دیگر جرم شناسی راعلمی می دانند که به عوامل تاثیر گذار در جرم و مجرم وانگیزه های آنان وهمچنین راههای درمان این پدیده می پردازد.حال با هر تعریفی که برای بررسی و مطالعه جرایم ومجرمان وعلل آنها داشته باشیم در این مقال مهم نیست ، مهم آن است که از نگاه جامعه شناختی بیابیم که چه چیزی باعث شده است تا استان کوچک ما از نظرعداد جمعیتی با پرونده ها ویا رخدادهای نسبتاً حجیمی روبروگردد. دانش شناخت جرم میگوید ، پدیده هایی مثل روسپیگری، ولگردی ، تکدی ، ، مواد مخدر، رباخواری ،بیکاری وفقر و..بصورت بالقوه و کسانی که جرم هایی دارند ولی دستگیر نشده اند بصورت بالفعل از عوامل جرم زا در یک جامعه محسوب می شوند. یا اینکه اصلاح درست مجرمین دستگیر شده و دوباره اجتماعی کردن آنها از ابزار خوب پیشگیری است، ویا اینکه محیط و شرایط و اوضاع واحوال روانی افراد جامعه در افزایش و یا کاهش میزان جرایم موثر است، حال سئوال این است که آیا در استان ما این شرایط مطالعه و بررسی می شوند تا شاهد رخدادهای آزاردهنده نباشیم. به گفته دکتر علی آبادی جرم را نباید یک عمل مجرد وانتزاعی دانست بلکه علل و عوامل محیطی و دیگـر انسانها را باید درشخصیت فعلی مجـرم وارد دانست. پس جناب نماینده و مسئولین محترم استان نه برای دانستنی های سفیر پرتغال ودهها پرتقالی دیگر از ما ، بلکه برای این مردم عزیز که زندگی توأ م با آسایش، حق آنان است چاره ای کارآمد بی اندیشید.