نبوی نژاد/در گذر روزگارمان سخنی داریم با رئیس جمهورمان

نیک می دانیم که  دولت تدبیر و امید هم وارث داخلی نظام اداری تأمل برانگیز ،ساختار زیر بنایی فشل، و اقتصادی بیمار شد و هم نتایج زیانبار تحریم ها و تهدیدها در افت شدید قیمت نفت و نا امنی در منطقه به شکلی شکننده عرصه ها را تنگ تر گرداند. اما با تدبیر بازیگران عرصه رفتار و سیاست،توأم باهمراهی و استقامت ملت بزرگ ایران اسلامی ، امید وارانه در تعادل خود باقی ماندیم.علاوه بر پیروزی در گفتمان و ادبیات انسان ناطق همچون سیاست خارجی و مذاکره با قدرت های بزرگ دنیا ، پاسدار ارزشمندی برای اعتلای و ماندگاری نام ونشان ایران در منطقه و معادلات جهانی برای آیندگانمان شدیم. هرچند این افتخارات نه به کام مغرضان و کاسبان و فرصت طلبان داخلی خوش می آمد و نه هرگز به کام رقبا و کوته نظران آن سوی سرزمینمان. اما این را هم نیک می دانیم که گذر زمان قطعاً خفتگان را از خواب غفلت بیدار خواهد ساخت. چه این به خواب رفتگان کسانی باشند که با انواع نقاب های ادعایی و پای بندی ظاهری، خود را دل وا پسی بدانند که چون فیلم تحولات گذشته مصر و اوکراین و … در اندیشه چادر زدن در اطراف مجلس شورای اسلامی برآیند ویا چه کسانی که در بحرین کوچک و عربستان دستآویز، دیوانه وار به جان بی
گناهان و مظلومانی دیگر بیفتند. اما اینک روی سخن ما با دکتر روحانی ریاست جمهوری اسلامی ایران است، آقای رئیس از روز آری گفتن مردم ما به جنابعالی تاکنون 2 سال و اندی می گذرد، انتخاباتی که اگر هر کس دقایقی در جوانب آن تفکر کند ساعتها و روزهای فراوانی را می تواند تفسیر سرایی نماید. انتخاباتی که پیام داشت و جنابعالی نیز بارها اقرار به شناخت همه ی آن پیام ها نمودید. اما گویا در استان ایلام ما هنوز آن معارف غریب و مظلوم مانده اند. در حوزه مدیریت ها و سیاست گذاری های منطقه ای غالباً همان است که سابقاً بوده است، رصد کردن تحولی کارآمد در این میدان، کاری بس سخت است. در حوزه اقتصاد و معیشت هنوز انبوه بیکاران رنجمان می دهد ورکود در بی فضایی کسب و کار نگرانمان می کند. در حوزه فرهنگی کسالت فکری و روحی افراد آزارمان می دهد و در حوزه آسیب های اجتماعی نیز هم. ای کاش می دانستیم شما برای ما در این چند راه سرگردانی چه تدبیری می اندیشید و چه امیدی هدیه مان می دهید.