سودابه رادفر/جنگ رسانه ای اصولگرایان در سال همدلی وهمزبانی

جنگ رسانه‌ای اصولگرایان علیه دولت روحانی در سال همدلی و همزبانی دولت و ملت

در دو هفته اخير خبر يك ديدار تجاري معاون وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات چندين بار با سناريوهاي مختلف “عمليات رواني” در دستور كار برخي روزنامه‌ها و خبرگزاري‌ها مانند فارس؛ رجانيوز و… قرار گرفت و هر بار با لحني تندتر و با استفاده پيچيده‌تر از سلاح جنگ نرم بر آن تاخته شد؛ ديدار با فردي كه به‌طور رسمي ويزاي ورود به كشور را دريافت كرده و به جمهوري اسلامي ايران وارد شده است، چنان غير‌اخلاقي و با استفاده از ترفندهاي فريبكاري رسانه‌اي كه در ادامه مبسوط به آن خواهيم پرداخت؛ وارونه جلوه داده شده است كه پيگيري واقعيت تامل جدي مخاطب را مي‌طلبد. امروز كه ايران در صدد برقراري تعامل سازنده و عزت‌مند با همه‌ي جهان برآمده، استفاده از ادبيات تحريك‌آميز و جهت‌دهي به افكار عمومي برخلاف منافع كشور بوده و قطعاً صدمات جبران‌ناپذيري به كشور و اقتصاد آن وارد خواهد آورد.

در ابتداي اين سناريو خبرگزاري فارس در قسمت بسته‌ي ويژه خبري خود در فارس 24، در روز سه شنبه اول ارديبهشت تيتر اول خود را به خبر از ضيافتي محرمانه در الهيه با حضور معاون وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات داده است. اين خبر آنقدر براي فارس مهم بوده كه صفحه اول را پركرده و مزيّن به تصويري است كه معلوم نيست چه ارتباطي به تيتر خبر دارد. تصوير چند زن و مرد را نشان مي دهد كه حجاب چندان مناسبي نداشته و تلاش شده تا اين تصوير به تيتر ربط داده شود، در حاليكه در تصوير اساساً معاون وزير ارتباطات ديده نمي شود و مشخص نيست عكس ربطي به ضيافتي كه عنوان شده دارد يا نه و اين يعني يك عمليات رواني تمام عيار.

در ادامه اين سناريوي مغشوش در روزهاي نخست به رسانه‌هاي رده چندمي مثل صاحب خبر و… سپرده شد و حدود دوازده روز بعد وقتي كه خبر مي‌رفت تا به فراموشي سپرده شود دوباره رجانيوز يكشنبه 13 ارديبهشت تيتر خود را به آن اختصاص داد.

متأسفانه جنگ رسانه‌اي و عمليات رواني كه مهمترين عنصر در جنگ نرم است، جهت انحراف افكار عمومي اين روزها به خط مشي برخي رسانه ها تبديل شده است. هرگونه اقدام نرم، روانی و تبلیغات رسانه‌ای که جامعۀ هدف را نشانه گرفته و بدون درگیری و استفاده از زور و اجبار، جامعۀ هدف را به انفعال و شکست وا می‌دارد، جنگ نرم خوانده می‌شود(اسماعيلي‌، 1389‌، صص14-13). در همه‌ي روش هاي جنگ نرم‌، طراح جنگ نرم تلاش مي‌كند تا بدون درگیری و زور و اجبار، جبهۀ مقابل به انفعال کشانده و اراده و خواست خود را بدون به کارگیری ابزارآلات نظامی و سخت بر دیگران تحمیل کند‌. اين رسانه‌ها تلاش مي‌كنند تا ابتدا با ضربه‌اي كاري چشم و ذهن مخاطب را درگير موضوع كنند‌، سپس در خلال بحث با استفاده از عبارات و جملات تحريك‌كننده‌، ذهن مخاطب را در جهتي خاص هدايت كنند.

خبر ” ضيافت محرمانه در الهيه ” مصداق بارز چنين روشي است. كلماتي نظير “حامي اسرائيل‌” و ” ضيافت محرمانه ” و تصويري كه در آن زناني با حجاب نامناسب ديده مي شوند مخاطب را كنجكاو و ذهن او را چنان درگير مي كند كه ديگر در بين چهره ها دنبال “معاون وزير ارتباطات” نمي گردد و اصولاً اين سؤال را نمي پرسد از كجا معلوم اين عكس كجا گرفته شده و چه كساني در عكس هستند؟؟ همين تيتر و تصوير كار خود را خواهد كرد. اثر منفي روي ذهن مخاطب مبني بر وجود ضيافتي محرمانه و ديداري خاص بين معاون وزير ارتباطات با يك سناتور حامي اسرائيل. بعد از آن متن خبر در صفحه‌ي ديگري گذاشته شده و اگر كسي حوصله به خرج داده و ذهن خود را از آن اثر منفي رها كند و به متن خبر بپردازد‌، متوجه مي شود كه جنايتي صورت نگرفته و شخص مزبور نه به طور مخفيانه از كوههاي مرزي وارد كشور شده و نه از دريا! اين شخص به طور رسمي ويزاي ورود به كشور را دريافت كرده و به جمهوري اسلامي ايران وارد شده است. آنچه كه اين فرد را به اسرائيل ربط مي دهد اين است كه احتمالاً در بيانيه‌اي (كه سندي براي آن هم ارائه نشده) در زمان سناتوري خود، از رژيم صهيونيستي حمايت كرده است. حال سؤال اينجاست كه آيا بايستي براي همه‌ي كساني كه به ايران سفر مي‌كنند، اين موضوع بررسي شود كه در هيچ دوره‌اي از تاريخ‌، كلامي در حمايت از رژيم صهيونيستي گفته است يا خير؟ مثلاً وقتي هوگو چاوز در دوره‌ي نهم و دهم رياست جمهوري به ايران سفر مي كرد و با رئيس جمهور ديدار مي كرد، كسي مي پرسيد كه روابط نزديك بين ونزوئلا و رژيم صهيونيستي، علي الخصوص در زمينه‌ي همكاري هاي نظامي به چه معناست؟ امروز كه يك هيأت تجاري آمريكايي (و نه سياسي) به ايران سفر مي كند و يكي از اعضاء اين هيأت در زماني كه سناتور بوده، احتمالاً اظهارنظري در مورد اسرائيل كرده، خبرگزاري فارس فرياد برآورده كه چه نشسته‌ايد كه سران كشور با اسرائيلي‌ها ضيافت محرمانه برگزار مي‌كنند!

درحالي ‌كه در سياست هاي نظام جمهوري اسلامي ايران، هيچگاه داشتن ارتباط تجاري با كشورها، منوط به ارتباط سياسي نشده و حتي در زمان جنگ تحميلي كه بسياري از كشورهاي غربي با حمايت سياسي و نظامي از صدام در جبهه ي دشمنان جمهوري اسلامي قرار مي‌گرفتند، روابط تجاري با اين كشورها قطع نشده است. فراموش نكنيم كه وزير امور خارجه‌ي كشورمان‌، چه در دولت يازدهم و چه در دولت‌هاي قبل‌، مدتها بر سر ميز مذاكره با كساني قرار داشته و دارد كه قطعاً اظهارنظرهايي برخلاف نظرات و سياست‌هاي جمهوري اسلامي‌، در پيشينه‌ي خود دارند. مصالح كشور ايجاب مي‌كند در وضعيت فعلي به توسعه‌ي سياسي و اقتصادي كشور با حساسيت و دقت‌نظر بيشتري پرداخته شود و از مشوش ساختن افكار عمومي پرهيز شود.

جنگ رسانه‌اي و عمليات رواني در شأن جمهوري اسلامي نيست؛ كشوري كه در آن همدلي همزباني دولت و ملت‌، شعار و خط مشي سال جديد است‌، نبايستي در آن از روش‌هاي ناسالم جهت حذف رقيب استفاده شود.