رحمان نبوی نژاد/سال 94 آیا پایان دخالت های نمایندگان خواهد بود

افق ایلام/رحمان نبوی نژاد/ جالب است که اگر بدون مقدمه وارد موضوعی شویم که تقریباً آحاد جامعه ی ما بارها آنرا شنیده ، دیده و یا لمس کرده اند، وآن دخالت مستمر نمایندگان مجلس در روند عزل و نصب مدیریت ها و پست های اداری و اجرایی واقع در سازمان ها و ادارات و شرکتهای عمومی و دولتی است. هرچند پیشینه ی این پدیده یا بدعت ریشه در گذشته های دور دارد و بارها ذهن دلسوزانی را به خود مشغول کرده است که چرا با دستان خود آقا بالاسر بسازیم ، اما شدت و گسترش آن در طول ده سال گذشته این اندیشه نوین را به ذهن آورد که دیگر مستحق آن است که تاریخ ثبتی را برای این رویداد مهم در ایران و ویژه در استان ایلام از میان این ایام و سال برگزیند تا آن را برای آیندگانمان تقویم کنیم.در مکتب این رخداد ، ادبیاتی چون “سفارش فلان نماینده است” ویا “نماینده دارد” بعنوان یکی از معیارهای مهم و اساسی در فهرست شرایط گزینش های فرد جهت سلسله مراتب اداری مطرح گردید. ورود ادبیات نامبارکی که پیامد آن ساخت چندین و چند آسیب سخت بود .آسیب های اجتماعی ، حقوقی ، سیاسی و حتی اقتصادی آشکار و زود بازده. حال بعنوان نمونه به ذکر چند مورد از این زخم ها می پردازیم.
1)آسیب اجتماعی این پدیده آن بود که افرادی در این نوع ادبیات که ” نماینده نداشتند” یا فاقد نماینده از ایل و تبارشان بودند،یا باید برخلاف معیارهای علمی وغیرو کنار می رفتند، یا از همکاری با ابعاد دولت در مفهوم خاص و عام آن خود داری می کردند، یا برای جبران موضوع به سمت تقویت تعصبات قومی و ایلی می رفتند ویا اینکه امواجی از نارضایتی های خود نسبت به امورات را ساتع می ساختند. که هر یک از این زایش های نا مبارک در نوع خود بسی ضررهای گزاف داشت و اثرات بسیار منفی.
2)آسیب حقوقی این پروژه آن بود که آگاهان را به کنار، حتی دانش آموزان و دانشجویان و نسل جوان ودل پاک را به تناقض رساند. چرا که در کتاب هایشان در شرح وظایف و اختیارات حقوقی و قانونی نمایندگان خوانده بودند که نمایندگان صرفاً حق وضع قانون را دارند و لاغیر، و یا شخصیت حقوقی مجلس نه نمایندگان، حق تحقیق و تفحص جهت حسن نظارت بر اجرای قوانین را دارد و ولاغیر، آنگاه که چنین اعمال و رفتاری را احساس کردند گفتارشان در اینکه براستی کدامیک حق است و کدامیک ناحق به لکنت افتاد. ویا شدت تأثیرات این زخم و آسیب به حدی بود که ذهن حقیقت جوی آنان به پرسش آمد که آیا می شود به نام قانون ، قانون را دور زد؟ ویا کسی پیدا خواهد شد که خود را قبول نداشته باشد؟
3)آسیب سیاسی این موضوع آن بود که مردم می دانستند که دانش سیاسات معتقد است که دخالت در نهادها و یا قوه ای دیگر ، خلاف موضوع تفکیک یا استقلال قواست ، چراکه قوا باید مستقل از یکدیگر باشند تا یکدیگر را کنترل کنند با این هدف که از تمرکز قدرت جلوگیری شود.نه اینکه ببینند با یکدیگر بده بستان پیدا کنند و کاررا به جایی ببرند که نماینده آشکارا به وزیر بگوید که اگر فلان مدیر یا فلان پست را در اختیار دوستان من نگذارید با ابزار و اهرم هایی که پیدا کرده ام سرنگونت خواهم کرد ولاغیر.
4)آسیب اقتصادی این موضوع را هم می توان چنین فرض کرد که حضور آشکار ویا پنهان نماینده مجلس، در فلان رانت اقتصادی و یا تلاش برای تصاحب راحت و آرام یک بنگاه اقتصادی ، این آسیب جدی را دامن خواهد زد که حداقل باعث دلسردی و یا شکست کسان دیگری گردیده باشد که تنها جرمشان محرومیت از نماینده داشتن است.
هر چند علماء و اندیشمندان، اکثر دردها و زخم ها را درمان پذیر می دانند، اینبار هم امیدواریم که با همت مردم و طراحان و اثربخشان در جامعه برای درمان چنین درد و آسیب بزرگی، دارویی و یا چاره ایی اندیشیده شودو و نمایندگان محترم هم همکاری کنند تا از این عادت بد رهایی یابیم و سال 94 را سال پایان دادن و ریشه کن کردن چنین عادات و چنین آداب و چنین آسیب دادنهایی بنامیم. حالا باز به نظر شما خواننده عزیز آیا زین پس شاهد پایان دادن به این تیشه زدن ها هستیم یا می فرمایید زهی خیال باطل و برو بشین وتماشا کن.