حداقل به یک قبرستان و مرده ها رحم کنید!!

همیشه بعدازظهر پنج شنبه ها برایمان یادآور رفتن سر خاک عزیزانمان همراه با بوی عود و تلاوت قرآن و خواندن دعا بوده و هست.

بعضی ها تا غروب سر خاک عزیزشان بودند و بی‌صدا درد دل می کردند و اشک می ریختند و گلبرگهای رنگی را سر قبر پر پر می کردند، فاتحه می خواندند و صلوات می فرستادند که روح به عرش رفته عزیزشان در آرامش باشد و شب جمعه برایش حال خوب بفرستند و خودشان نیز آرام شوند.

هر چند هنوز هم اکثریت این کارها را انجام می دهند اما متاسفانه مدتی است بر سر مزار درگذشتگان هم با چیزهای عجیب و غریبی مواجه می‌شویم که نه تنها هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی اسلامی ما ندارند که در کمتر جای دنیا این اداها و رفتارهای من درآوردی مورد قبول است.

بماند ظاهر برخی ها که انگار نه انگار برای دیدار اهل قبور و آخرین منزل و جایگاهی آمده اند که همه یک روز در آن جای می گیریم، متاسفانه در برخی موارد شاهد آواز خواندن های نامتعارف برخی ها هستیم با این بهانه که مرحوم این آهنگ را دوست داشته است، حتی برایشان مهم نیست که این آوازخوانی برای دیگرانی که سر قبور هستند ایجاد مزاحمت می‌کند!

این حرکات جدیداً حتی در برخی موارد هنگام تشییع جنازه هم مشاهده می شود و حرکات و رفتارهای خارج از عرف عزاداری برخی ها که روز بعد سر از فضای مجازی در می آورند، هم قابل تامل است.

قبرستان در تعالیم دینی جایی است که انسان با رفتن در آنجا در مورد زندگی دنیا و مرگ می اندیشد و خود را سبک می کند و برای لحظاتی هم که شده از دلبستگی دنیا خارج میشود، اما انگار برخی ها قرار نیست با دیدن این همه آرمیده در خاک هم به خود بیایند و انگار سر مزار را با سالن کنسرت اشتباه گرفته اند!!!

ما اگر عزیزی را از دست داده ایم باید درک کنیم که برایش خیرات و قرائت قرآن و نماز و دعا بفرستیم، اگر قرار باشد چیزی به آنها که دستشان از دنیا کوتاه شده است برسد، همین چیزها است نه آواز و اداهایی که این روزها انعکاس آنها در فضای مجازی برای دیده شدن مد شده است.

امیدواریم این رفتارهای به دور از شأن فرهنگ ایرانی و دینی ما، گسترش پیدا نکند و حداقل فضای مجازی و دیده شدن دست از سر قبرستان و مرده ها بردارد!!