محمد نبودی ببینی شهر آزاد گشته….

در میان سرودها و نوحه های زمان جنگ یک سرود و یک نوحه بیشتر در خاطرم مانده است و روح و روان مرا می کشاند به آن روزها…

یکی سرود ما عاشق و سلحشور شهرام ناظری که وقتی می خواند ای شیردلان دشمن در خاک دلیران به چکار آمده امروز…

آنجا که حس غیرت را در هر عاشق این سرزمین خوبان برمی انگیخت و شیردلان این سرزمین براستی که با بزم رزم شان می گفتند برخیزید که وقت شکار آمده امروز…..
ما عاشق و سلحشور… مست رخ جانانه زبیگانه نترسد….

و دیگری نوحه به یاد ماندنی کویتی پور که بعد از فتح خرمشهر آمیزه ای از فتح و ظفر و فراق یاران چون محمد جهان آرا را باز می گفت. تلاقی غم و شادی هم در سرود شهرام ناظری و هم در نوحه محمد نبودی ببینی شهر آزاد گشته احساس دیگری به مخاطب می دهد و دنیایی از خاطره ها در خانه اذهان تجدید خاطر می کند.

آن روز که خبر فتح خرمشهر آمد صدای بوق ماشین ها با پخش نقل و شیرینی و صدای گلوله بهر شادی درهم می پیچید…

نفس ها در سینه حبس شده بود وقتی کریمی گوینده رادیو با آن صدای آسمانی می گفت: شنوندگان عزیز توجه فرمایید خونین شهر شهر خون آزاد شد….

آنجا بود که پیر آبادی ما یکی از پسران را صدا زد کور خیر (پسر برخیز ) و تفنگ ده تیر مرا بیاور…

او آن روز با تعداد فشنگ های نایاب یک خشاب گلوله خالی کرد تا جشن شادی آبادی ما چیزی کم نیاورد از روستاهای اطراف …

*محمد رستمی -فعال فرهنگی