اقتدار، مولفه رنگ باخته مدیریت

یکی از مولفه های مدیریت، اقتدار در تصمیم گیری و اجرا است که در حقیقت وزن مدیر در مجموعه کاری را بیان می کند.

امروز در سطح ادارات دولتی رفتارهایی مشاهده می شود که نشانه های خوبی نیست و تاثیر منفی آن غیر قابل کتمان است.

“بر زمین گذاشتن دستورات مدیر مافوق توسط کارمند زیردست”! این اتفاق یک بدعت زشت و رفتار غیرقانونی از سوی مرئوس نسبت به دستور رئیس است که از جمله عوارض آن تضعيف مدیر و جایگاه مدیریت، ایجاد شائبه بده بستان های غیر مشروع، ایجاد نارضایتی در بین ارباب رجوع و جامعه هدف و در واقع رواج نوعی هرج و مرج است که معادل “تمرد ” و جرم محسوب می شود.

اما این رفتار خلاف قانون و مغایر با اخلاق در برخی کارمندان رده های پایین دیده می شود که حتی دستور کتبی مدیر را زیر شیشه روی میز بعنوان بایگانی، نگه می دارند و اراده ای برای اجرای دستور رئیس و ترتیب اثر دادن به دستور وی ندارند. این گونه افراد با رفتار غیر ناشایست خود مصداق خسارت و تحمیل هزینه بر مدیر خود هستند.

نکته مهم دیگر اینکه این رفتارها در برخی کارمندان نه تنها جایگاه رئیس یک مجموعه را کمرنگ و به حاشیه می برد که به اعتماد عمومی ضربه ای مهلک می زند، کما اینکه مردم بارها با نامه ها و دستورات مهر و موم شده روسای مختلف به نزد کارمندان می روند و در عین تعجب نه تنها کوچکترین اعتنایی نمی کنند که بعضاً تمسخر هم می کنند که ضروری است افرادی که در جایگاه ریاست قرار دارند نسبت به این رفتارهای غیر قانونی و دور از شان ساکت نباشند و با اقتدار و اختیاراتی که قانون برای آنها تعریف کرده است ورود و برخورد کنند.

البته اگر مدیری واقعا براساس تخصص، تعهد، شایستگی و توانمندی خود در جایگاهش تکیه کرده باشد، وام دار کسی نیست و در برخورد با همچین کارمندان مریضی اغماض و مصلحت اندیشی ندارد و در برابر اینچنین رفتارهایی، مقتدرانه از قلمرو مدیریتی خود محافظت می کند.